Vrouwen in de islam
Gods geboden
om polygamie te beheersen.
Mohammed Gaf aan de Vrouwen hun Rechten
Voòr de komst van de islam hadden vrouwen geen burgerrechten. De Arabieren gaven de voorkeur aan mannelijke boven vrouwelijke baby’s, in zoverre dat veel vaders hun vrouwelijke baby’s of kinderen levend begroeven
Mohammed had het grootste deel van zijn leven slechts één echtgenote:
Hij was bijna 25 jaar lang getrouwd met Khadija, en had 4 dochters en 2 zonen. Beide zoontjes stierven al in hun kindertijd. Nadat Khadija gestorven was huwde hij een arme, oudere weduwe, Sawdah. Haar man was gestorven nadat zij uit Abessinië waren teruggekomen, het land waarheen Mohammed sommige van zijn metgezellen had gezonden om een schuilplaats te zoeken. Zijn huwelijk met Sawdah betekende voor haar een vorm van ondersteuning. Mohammed was bijna 50 toen hij met Sawdah, die ouder was dan hem, trouwde..
Mohammed huwde de dochter van zijn intiemste metgezel, Abu-Bakir:
A Ongeveer 3 jaar na het overlijden van zijn eerste vrouw Khadija trouwde Mohammed met Aisha, dochter van zijn beste vriend en trouwste metgezel, Abu-Bakir. Dit huwelijk was een eer voor Abu-Bakir en Aisha
Mohammed huwde de dochter van zijn intiemste metgezel, Abu-Bakir
Ongeveer 3 jaar na het overlijden van zijn eerste vrouw Khadija trouwde Mohammed met Aisha, dochter van zijn beste vriend en trouwste metgezel, Abu-Bakir. Dit huwelijk was een eer voor Abu-Bakir en Aisha.
Mohammed huwde een islamitische weduwe, een dochter van zijn vijand:
Ramlah stond bekend onder de naam “Um Habibah”. Zij was de dochter van de eerste man in Mekka (Abu-Sufyan). Hoewel Abu-Sufyan Mohammed niet geloofde, en hem 20 jaar lang bestreed, nam zijn dochter de islam aan. Zij was een van de eerste moslims die naar Abessinië verhuisden, en woonde daar bijna 15 jaar. Haar echtgenoot bekeerde zich tot het christendom, en stierf daar. Zij bleef alleen achter in Abessinië, dus
Mohammed huwde Safyya, een vrouw uit een joodse stam:
Bani Al-Nadhir was één der joodse stammen die Mohammed verrieden en zich tegen hem kantten. Nadat Mohammed hun stad Khaybar belegerde, gaven zij zich over. Safya, de dochter van hun leider, was onder hen die gevangen werden genomen. Mohammed liet haar gaan, en deed haar een huwelijksaanzoek. Safya nam dit aan, en zij trouwden. Mohammed bewees daarmee dat hij niets had tegen de joodse gemeenschap, maar wel dat aanvallers van om het even welk volk of geloof moesten tegengehouden worden. Bij verschillende gelegenheden, en zelfs nadat Mohammed was gestorven, beschreef Safya hem als een liefhebbend en eerlijk echtgenoot.
Mariya, de Kopt
In datzelfde jaar zond Mohammed een boodschapper naar de heerser van Egypte, een christen, en riep hem op om de boodschap van de islam aan te nemen. De Egyptische heerser antwoordde met een beleefde verontschuldiging, en stuurde Mohammed enkele geschenken, samen met een dokter en een dienares of concubine, Mariya (Maria). Mohammed aanvaardde de geschenken van de Egyptische leider. Hij huwde Mariya, en later beviel zij van een zoontje, Ibrahim. Ibrahim stierf toen hij nog een kleine jongen was, hetgeen Mohammed veel verdriet deed6
Mohammed bracht Gods Gebod ter controle van polygamie over:
De islam stond polygamie toe, maar beperkte en regelde die. In de islam is het niet verplicht meer dan één vrouw te huwen, maar het is wel toelaatbaar om gegronde redenen (bijvoorbeeld : als de echtgenote onvruchtbaar is, aan een chronische ziekte lijdt, gehandicapt of invalide raakt, of andere redenen). Een man mag een tweede vrouw huwen als hij bewijs levert van volledig respect, rechtvaardigheid en onpartijdigheid. Vers 3 van hoofdstuk 4 van de Heilige Koran vermeldt: “Huw die vrouwen, die goed en bij u passend lijken, twee, of drie, of vier ; en als gij vreest dat gij hen geen recht kunt doen, huw er slechts één.”
Vòòr deze openbaring huwden mannen soms tientallen vrouwen, zonder beperking of voorwaarden.
De profeet Mohammed was met meer dan 4 vrouwen getrouwd vòòr deze openbaring. Voor hen was het een grote eer om echtgenote te zijn van de “Boodschapper van God”, naast het feit dat zij beschouwd werden als de “moeders” van de gelovigen. God openbaarde in de Heilige Koran dat zij Mohammeds wettige vrouwen waren. Toch konden geen andere vrouwen meer trouwen met de Profeet, zelfs indien hij scheidde van een van de anderen7.
Beperkingen op de vrouwen van Mohammed:
Het was moslims niet toegestaan een van de echtgenotes van Mohammed te huwen na zijn overlijden, omdat zij als het ware hun moeders waren. In de Heilige Koran worden de vrouwen van de Profeet beschreven als volledig verschillend van andere vrouwen (zij moeten door de moslims gezien worden als voorbeeldig en de moeders der gelovigen). Indien één van de echtgenotes van de Profeet een duidelijke zonde bedreef, zou zij dubbel gestraft worden. Maar als een van hen God en Zijn Boodschapper volledig gehoorzaamde en goede werken deed, dan zou zij dubbel beloond worden.
Keuzevrijheid voor de vrouwen van Mohammed: God verlangde van Mohammed (zoals getoond in verzen 28-29, hoofdstuk 33 van de Heilige Koran) dat hij zijn vrouwen twee keuzes gaf : ofwel van hem kunnen weggaan indien een van hen een werelds leven wenste, of met de profeet Mohammed getrouwd blijven, en hun levens geheel toewijden aan de islam..
Al zijn vrouwen kozen het tweede, en bleven getrouwd met de profeet Mohammed. Nadat Mohammed overleed, hertrouwde geen van hen.
