Gratë në islam
Urdhërimet e Zotit
për të kontrolluar poligaminë.
Muhammedi iua dha grave të drejtat e tyre
Para shfaqjes së Islamit, gratë nuk kishin kurrfarë të drejtash qytetare. Arabët u jepnin përparësi foshnjave meshkuj ndaj atyre femra, deri në atë masë sa shumë baballarë i varrosnin të gjalla foshnjat e tyre femra
Muhammedi e kaloi pjesën më të madhe të jetës i martuar me një grua:
Ai ishte i martuar me Hadixhenë për rreth 25 vjet dhe e tij vdiqën qysh si fëmijë. Pasi Hadixheja ndërroi jetë, ai u martua me një të ve të varfër dhe në moshë me emrin Sevda. I shoqi i saj kishte ndërruar jetë pasi ishin kthyer nga Abisinia, vendi ku Muhammedi kishte dërguar disa nga shokët e tij për të kërkuar strehim. Martesa e tij me Sevdanë ishte një lloj përkrahjeje për të. Muhammedi ishte gati 50 vjeçar kur u martua me Sevdanë e cila ishte më në moshë se ai. u bë baba i 4 vajzave dhe 2 djemve. Të dy bijtë
Muhammedi u martua me të bijën e shokut të tij më të ngushtë, Ebu Bekrit:
Disa vite më vonë, Muhammedi u martua me Aishenë, e bija e shokut të tij më të ngushtë dhe shoqëruesit që e mbështeste më së shumti, Ebu Bekrit. Kjo martesë ishte nder për Ebu Bekrin dhe Aishenë.
Muhammedi u martua me të bijën e shokut të tij më të ngushtë, Ebu Bekrit:
Disa vite më vonë, Muhammedi u martua me Aishenë, e bija e shokut të tij më të ngushtë dhe shoqëruesit që e mbështeste më së shumti, Ebu Bekrit. Kjo martesë ishte nder për Ebu Bekrin dhe Aishenë
Muhammedi u martua me një të ve muslimane që ishte e bija e armikut të tij:
Remleh njihej me nofkën “Um Habibeh”. Ajo ishte e bija e njeriut kryesor të Mekës (Ebu Sufanit). Ndonëse Ebu Sufani nuk i besoi Muhammedit dhe e luftoi për 20 vjet me radhë, e bija e tij e përqafoi Islamin. Ajo ishte njëra nga muslimanët e hershëm që emigruan në Abisini me të shoqin dhe jetuan aty për gati 15 vjet. I shoqi i saj u konvertua në krishterim dhe ndërroi jetë atje. Ajo mbeti e vetmuarin
Muhammedi u martua me Safjjen, një grua nga një fs çifut:
Beni El-Nadir ishte një nga fset çifute që e tradhtuan Muhammedin dhe punuan kundër tij. Pasi Muhammedi i rrethoi ata në qytetin e tyre të Hajberit, ata u dorëzuan. Safjja, e bija e udhëheqësit të tyre ishte ndër ata që u zunë rob. Muhammedi e liroi atë dhe i ofroi martesë. Safjja pranoi dhe ata u martuan. Muhammedi u dëshmoi të gjithëve se ai nuk kishte a s g j ë kundër bashkësisë çifute, por që agresorët duheshin ndaluar pavarësisht racës apo besimit të tyre. Në shumë raste madje edhe pasi Muhammedi kishte ndërruar jetë, Safjja e përshkroi atë si bashkëshort i dashur dhe i drejtë.
Maryia, a copta
Po në të njëjtin vit, Muhammedi dërgoi një të dërguar tek sundimtari i Egjiptit që ishte i krishterë, duke e thirrur atë ta pranonte porosinë e Islamit. Sundimtari i Egjiptit u përgjigj me një shfajësim të sjellshëm dhe i dërgoi Muhammedit disa dhurata, si dhe një mjek dhe një shërbëtore apo konkubinë që quhej Marija. Muhammedi i pranoi dhuratat e sundimtarit egjiptian. Ai u martua me Marijen dhe më vonë ajo i lindi një djalë që ia vunë emrin Ibrahim. Ibrahimi vdiq si i vogël dhe Muhammedi ishte shumë i hidhëruar për humbjen e tij.6
Muhammedi e kumtoi Urdhëresën e Zotit për të kontrolluar poligaminë:
Islami nuk e ndaloi poligaminë, por e kufzoi dhe e rregulloi atë. Në Islam, nuk është e detyrueshme për t’u martuar me më shumë se një grua, por kjo është e lejuar për shkaqe të sinqerta. Një burrë mund të martohet me gruan e dytë nëse mund të shfaqë respekt të plotë, drejtësi dhe paanshmëri ndaj grave të tij. Ajeti 3 i Sures 4 në Kur’anin Fisnik tregon qartë se një burrë nuk mund Po ashtu, ky ajet e cakton limitin e katër grave vetëm për bashkëshortët e paanshëm dhe të drejtë. të martohet me më shumë se një grua nëse nuk mund t’i trajtojë ato drejtë dhe paanësisht.
Para kësaj shpalljeje, njerëzit kishin një mori grash pa kufj apo kushte
Kufzimet mbi Pejgamberin Muhammed:
Pejgamberi Muhammed ishte i martuar me më shumë se 4 gra para kësaj shpalljeje. Të qenët bashkëshorte e “të Dërguarit të Zotit” ishte nder i madh, përveç asaj që konsideroheshin si nëna të besimtarëve. Zoti shpalli në Kur’anin Fisnik se gratë e Muhammedit ishin të lejuara për të. Megjithatë, gra të tjera nuk mund të martoheshin më me Pejgamberin Muhammed, madje edhe nëse shkurorëzohej prej ndonjërës nga bashkëshortet e tij.7.
Kufzimet ndaj bashkëshorteve të Muhammedit
Muslimanëve nuk u lejohej të martoheshin me cilëndo nga bashkëshortet e Pejgamberit Muhammed pasi ai ndërroi jetë, ngaqë ato ishin si nënat e tyre. Në Kur’anin Fisnik, Zoti i përshkroi bashkëshortet e Pejgamberit se nuk janë si asnjë nga gratë e tjera (ato duhet të shihen nga muslimanët e tjerë si shembullore dhe si nëna të besimtarëve). Nëse ndonjëra nga bashkëshortet e Pejgamberit do të kryente ndonjë vepër të dukshme mëkatare, ndëshkimi do të dyfshohej për të. Mirëpo, nëse ndonjëra nga bashkëshortet e Pejgamberit do t’i bindej me devotshmëri Zotit dhe të Dërguarit të Tij dhe do të bënte vepra të mira, ajo do të marrë shpërblime të dyfshuara
Bashkëshortet e Muhammedit kishin lirinë e zgjedhjes: Zoti kërkoi nga Muhammedi (siç shihet në Kur’anin Fisnik, sureja 33, ajetet 28, 29), t’u japë grave të tij dy opsione: ose të lirohen (d.m.th. të shkurorëzohen) nëse ndonjëra nga to dëshironte jetën e përbotshme dhe zbukurimet e saj, ose të mbeteshin të martuara për Pejgamberin Muhammed dhe t’’i përkushtonin jetët e tyre plotësisht për çështjen e Islamit
Të gjitha e zgjodhën opsionin e dytë dhe që të gjitha mbetën të martuara për Pejgamberin Muhammed. Pasi Muhammedi ndërroi jetë, asnjëra nga ato nuk u rimartua
